Op de Prins Hendrikkade staat een groot gebouw: het Scheepvaarthuis. Dit gebouw wordt algemeen gezien als het begin van de Amsterdamse School stijl. Het gebouw is ontworpen door Van der Mey en gebouwd tussen 1913 en 1916. Op dat moment gelooft Amsterdam nog in haar belangrijke positie in de scheepvaart en zes rederijen besluiten de krachten te bundelen voor een gezamenlijk hoofdkantoor. De keuze voor de plek is historisch ingegeven: vanuit hier zijn vele zeevaarders hun reizen begonnen en op dat moment komen in de Oostelijk Handelskade ook nog vele schepen aan en vertrekken hiervandaan.

Het gebouw moet macht en grandeur uitstralen. Samen met Piet Kramer en Michel de Klerk gaat Van der Mey aan de slag met moderne materialen en technieken (betonnen skelet) maar ook met veel decoratieve details die gebaseerd zijn op de natuur. Hij gebruikt tweehonderd verschillende steentypen voor de gevel en decoreert ook met allerlei sculpturen.

Het scheepvaarthuis is bij oplevering in 1916 een heel modern gebouw, wat lang niet door iedereen mooi wordt gevonden. Er is centrale verwarming aangelegd, een werkende lift en een dakterras zodat het personeel buiten kan lunchen. Mensen die op reis willen kunnen in sfeer en luxe hun reis boeken.

Door de opkomst van concurrentie met luchtvaart en de Rotterdamse haven als belangrijke plek voor container-overslag staat het gebouw uiteindelijk in 1979 leeg. Het gemeentevervoerbedrijf neemt in 1983 z’n intrek in het scheepvaarthuis totdat ze het in 1998 te koop aanbieden. Dan komt een vastgoedondernemer (Van Eijl) met het plan om er een luxe hotel van te maken. Van Eijl vraagt de architect (Kentie) om een ontwerp te maken dat klassiek is met een authentieke identiteit en alsof het gebouw altijd al een hotel is geweest. Bij de restauratie blijkt de buitenboel veel lichter dan de zwartberoete gevel doet vermoeden. Prachtige geel en oranje / oker tinten komen naar voren. Ook de kozijnen blijken van Javaanse teak hout en door dit enkel te lakken krijgt het gebouw de bijnaam het ‘huis met de gouden ramen’.

Tijdens het weekend A Few Days Like No Others, hadden we in het Scheepvaarthuis een rondleiding met gids en een lunch. De gids had heel veel kennis wat onze groep erg kon waarderen, want daar zitten ook flink wat specialisten tussen. Lunch was een broodje met soep.

 

De achterkant van het gebouw is nooit afgemaakt, waardoor er nog een ouder woonhuis is blijven staan en waardoor het geheel achter de indruk wekt dat het vollop in verbouwing is.

Wordt vervolgd..