In de jaren ’20 zien we een nieuw modebeeld wat zich afzet tegen de restricties van het belle epoque kostuum dat gekarakteriseerd werd door lange jurken, het S-vorm korset en hoge nek-lijnen met stijf kant (en soms zelf baleinen in de kraag) en veel roesjes, kantjes en decoraties. De verwoestende oorlog van 1914-1918 had er enorm ingehakt in de samenleving en allerlei maatschappelijke veranderingen teweeg gebracht. Een belangrijke verandering was dat er veel meer vrouwen aan het werk waren gegaan die banen van de mannen hadden overgenomen. Hoewel Nederland neutraal was gebleven, waren de mannen toch opgeroepen en gestationeerd in het leger, waardoor ook hier de vrouwen een grotere vrijheid leerden kennen en meer verantwoordelijkheden buitenshuis hadden gekregen. Dit zag je terug in aangepaste werkkleding en een nieuwe meer praktische mode. Invloeden kwamen vooral uit Parijs waar ontwerpers als Poiret, Patou, Paquin, Callot Soeurs, Madeleine Vionnet et Coco Chanel de toon aangaven.

Kunststromen beïnvloedden de mode: we zien geometrische vormen en modernisme in de stoffen terug. Allerlei avant-garde stromingen schieten uit de lucht in Europa en hebben hun weerslag op de mode. Het ‘Ballets Russes’ wat door heel Europa trok bracht een hype voor exotische thema’s en luxe materialen. Traditionele Russische borduursels kwamen in trek en ook het gebruik van bont als voering voor jassen en mantels. De invloed van Japan op de westerse mode zagen we al eind 19e eeuw in motieven in stoffen en in het dragen van de kimono. In de jaren ’20 zijn ook gestileerde Afrikaanse en Egyptische motieven in de mode.

Het nachtleven was vol glitter en glamour . In de vroege jaren ’20 waren avondjurken zonder mouwen, lang en met de nadruk op de natuurlijke vrouwelijke vorm. Armen zijn de nieuwe erogene zone en ook het rug-decolleté komt helemaal in. De beperkende korsetten zijn de deur uit en nu worden bustier-houders gedragen die al enigszins gaan lijken op de tegenwoordige bh. Rond 1925 is de lengte van de jurk gestegen tot net onder de knie (maar een jurk waarbij je ‘blote’ knieën ziet is nog steeds ‘not done’. Ze zijn alleen zichtbaar als je wild danst, en ook dat, was nog veel een heleboel mensen niet gepast). Het silhouet is inmiddels veel platter geworden, de zogenaamde ‘garcon look’. Vrouwen die te grote borsten hebben snoeren ze in. De jurken zijn rechter, korter en gemaakt van glimmende zijdes, licht fluweel of lamé-stoffen en vaak geborduurd met parels, lovertjes en metaaldraad om een maximaal glitter-effect te creëren.

Voor de vrouwen die toch meer hielden van de vrouwelijke vorm waren de jurken van Madeleine Vionnet erg geschikt. Haar bias-jurken gaven bewegingsvrijheid en haar ingezette vierkanten, driehoeken en cirkels gaven de jurken flair en beweging. Bovendien volgen deze jurken de contouren van het lichaam.