Eeuwenlang kon je aan de kleding van iemand zijn of haar status en rijkdom aflezen. De kleur van de kleding, het stofgebruik, versiering en accessoires bepaalden of iemand in de mode was.

Bij deze twee outfits, die zijn nagemaakt naar voorbeelden van het begin van de 17e eeuw, zie je zwarte wol en rode wol (een combinatie van wol en kasjmier), fluweel en zijde, gedecoreerd met kant, molensteenkraag, handschoenen, waaier, gordel met pomander en knoopjes omwikkeld met zijdedraad.

De heer Brandus draagt een casaque (een reismanteltje) van wol en versierd met houten knoopjes die omwikkeld zijn met zijderaad. Het wambuis (doublet in het Frans) is gemaakt van zijde, met twee lagen linnen en wordt gesloten met knoopjes omwikkeld met zijdraad en knoopsgaten. De zijdedraad is speciaal geverfd met duindoorn en els. De kant-achtige versiering is gemaakt van metaaldraad.

De pofbroek, ook wel bocxen genoemd, is gemaakt van zijde brokaat en gevoerd met fustein. Fustein was in de 16e eeuw een weefsel met katoenen inslag en linnen ketting. De knoopjes zijn ook weer prachtig met zijdedraad overtrokken. De pofbroek en het doublet zitten aan elkaar vast met haakjes en ogen.
De kraag en de ponjetten zijn gemaakt van linnen en gedecoreerd met antiek kant.

Het geheel wordt afgemaakt met chique handschoenen, schoenen met rozetten en een hoed met struisvogelveren, een rozet en zijden hoedband.  Aan de riem hangt een zwaard. Alles, behalve het zwaard en de riem is handgemaakt door de drager zelf.

Bij de vrouwenoutfit zie je dat ik naast een gordel met pomander (waarin een geur werd gedragen in de hoop ziektes buiten de deur te houden) ook een tuigje draag (het zogenaamde ‘zilver op zij’). Hieraan hangen naaibenodigdheden zoals een schaartje, een vingerhoedje en in dit geval nog een kleine pomander. De waaier van pauwenveren is al vanaf de Romeinse tijd in gebruik. Dit is ook de periode waarin gevouwen waaiers gedragen worden.

Het lijfje is verstevigd met riet. Versteviging van lijfjes was gebruikelijk in deze periode, zodat het geheel er strak uitziet en de borsten ondersteund worden. Er is in deze tijd geen bh nodig. Versteviging werd niet alleen gedaan met riet, maar ook met canvas en met walvisbalein. Dat werd vanaf 1600 op steeds grotere schaal beschikbaar door de walvisjacht.

In een minder chique versie werd een rijglijf, verstevigd met riet, als bovenkleding gedragen, gecombineerd met losse mouwen die eraan gespeld werden of met een koordje verbonden waren. Het rijglijf wat ik (rechts) draag heb ik ook helemaal verstevigd met riet en hieronder volgt een filmpje en foto hoe dit gemaakt is. Ik draag overigens in de ene foto een vliegermuts en in de andere foto een conisch hoedjes dat eind 16e eeuw door de elite gedragen werd en wat al snel z’n weg vond naar de midden-en lagere klassen.