Het fashion museum in Bath is een must see! Het begint de tentoonstelling met enkele zeldzame handschoenen uit de 17e eeuw. In totaal heeft het museum een collectie van 130 historische handschoenen, verzameld door Robert Spence. Handschoenen waren luxe items en werden als cadeau gegeven.

Er wordt ook een exemplaar tentoongesteld van een geborduurd jakje (waistcoat) uit 1610. Dit is gemaakt van linnen met zijde borduursel en werd gedragen met een rok (‘petticoat’ of ‘kirtle’) en een losse overjurk over het jakje. Dit is te zien op het schilderij ernaast van Lady Dorothy. Het is een informele dracht zonder de overjurk die thuis werd gedragen. Adelijke vrouwen ontvingen echter ook bezoekers thuis en dan werd de overjurk erbij gedragen en de kraag, ook te zien op het schilderij.

In het Bristol museum kwam ik dit type jak weer tegen. Dit schilderij is geschilderd door William Larkin en wordt hier: ‘portret of an unknown lady’ genoemd uit 1615. Het bijschrift: “William Larkin’s detailed depiction of beautyful and expensive fabrics made hime very popular with his aristocratic sitters. This young woman’s low-cut embroidered bodice and long flowing hair were the height of fashion around 1615.”

Een soortgelijk jak is ook bekend van ‘Seventeenth Century Women’s Dress Patterns door Susan Nort & Jenny Tiramani. Dit jak is eigendom van het Victoria & Albert Museum en behoorde toe aan Margaret Layton, die hierin ook geschilderd is in 1620. Alle borduurdetails zijn uitgewerkt, alsmede het patroon, zodat je hiervan een replica kunt maken.

Ook een bijzonder item in de collectie is een mannen-onderhemd, geborduurd met zogenaamde ‘blackwork embroidery’.  Dit gaf het idee van kant. Zo’n onderhemd werd gedragen met een ‘trunk hose’ (hosen) en onder een doublet. Hiervan konden de mouwen open ‘slashes’ hebben (sneden in de stof) waardoor de onderstof van het hemd weer te zien was.

De geborduurde versiering van het jak zien we ook terug in de onderrok (petticoat) uit 1690. Deze is volgens het opschrift gemaakt van katoen, al zou ik linnen verwachten en geborduurd met wol. De petticoat werd gedragen om gezien te worden. Wollen draad was dikker dan zijden draad en daardoor werd het borduurwerk grover. Grotere motieven werden daarom gebruikt (crewelwork) ook gebruikelijk voor gordijnen voor bedden in de late 17e eeuw.