Avondjurk bedoeld om in te dansen. Geïnspireerd op de ragtime dansen uit de jaren 1910 en op de ontwerpen van Paul Poiret die zonder korset en met verhoogde taillelijn een schokkend ‘nieuw’ silhouet introduceerden. ‘Nieuw’ staat tussen aanhalingstekens, want het lijkt in snit wel erg op de 1810 japonnen. De dans-japonnen waren expres wat korter dan de avondjaponnen die vaak nog tot de grond reikten. De zijden stof van de overjapon is gemaakt van een antieke Indiase sari. Een japon geïnspireerd op de Delphos jurk van ontwerper Mariano Fortuny. Eén van mijn nieuwste creaties, geïnspireerd op de Delphos japon van ontwerper Mariano Fortuny. Hij liet zijn ontwerp aan het begin van de 20ste eeuw patenteren terwijl het wel erg veel lijkt op de Grieks-Romeinse chiton tunica. De zijkanten zijn versierd met glaskralen die al in Amsterdam in de 16e eeuw werden geproduceerd in navolging van Venetiaanse glaskralen. Naast decoratie bieden ze wat gewicht zodat de japon strakker om het lijf valt. De japonnen waren expres te lang en vormden een uitwaaiering op de grond.