Kom op  7 April, tijdens het Museumweekend naar Nieuwland Erfgoedcentrum en laat je door Cornelis Lely zelf rondleiden door de nieuwe tentoonstelling.

Momenteel wordt er gewerkt aan een nieuwe website.

Op 23 Februari 2013 werd een Diner & Bal (1813) gehouden in het Hodshon Huis te Haarlem.

Dit prachtige neoclassicistische huis (1794) was het decor van een spectaculaire avond met diner en dans. Vooraf was een gekostumeerde rondleiding gehouden in het Teylers Museum.

Het Teylermuseum, is Nederlands eerste en oudste museum. Gasten hadden keuze uit twee rondleidingen:

Rondleiding tentoonstelling over Pierre-Joseph Redout (1759-1840), was een Franse schilder en plantkundige. Redouté werd het meest bekend door zijn schilderijen van bloemen in de tuin van Malmaison. Hij was de officiële hofartiest van Marie Antoinette. In 1805 werd hij aangewezen door keizerin Joséphine de Beauharnais als schilder aan het hof .

Rondleiding langs natuurkundige instrumenten en het speciale interieur van het centrum van het museum de Neoklassieke Ovale Zaal (1784).

Het Hodshon huis is gelegen aan de Spaarne in Haarlem. Het werd gebouwd in 1794 in opdracht van de toen 22 jarige (Cornelia Catharina Hodshon) ‘Keetje’ Hodshon. Dit speelde zich af midden in de rumoerige situatie van de Bataafse omwenteling. Keetje was afkomstig uit een doopsgezinde familie uit Engeland, rijk geworden door handel in linnen. Ze werd op jonge leeftijd wees en erfde een enorm vermogen. Hierdoor kon Keetje het zich veroorloven, haar stadspaleisje te laten bouwen, tegenover het Teylermuseum met uitzicht op de Spaarne en de grote Bavo kerk.

Halverwege de middag waren er dansworkshops van historische dansen.

Het diner vond plaats in de prachtige stijlkamers van dit neoclassicistische huis. Deze statievertrekken of stijlkamers, behorende tot de fraaiste neoclassicistische interieurs van ons land en vertegenwoordigen alle grote Europese interieurstijlen uit die tijd; de Etruskische kamer, de Rode kamer of Bibliotheek en de Blauwe zaal of Muzieksalon.

Gasten konden zichzelf laten portretteren op deze bijzondere avond.

http://www.unjourdansletemps.com/
Fotograaf: Stephane Casali

 

En natuurlijk werd er gedanst!

   

Het bal werd begeleid door violisten. Daarnaast waren er optredens van een harpiste en zangeres en konden historische spelletjes gespeeld worden.

De avond werd in stijl verzorgd door historische bedienden.

Reacties van enkele gasten:

“Het was geweldig, heel hartelijk dank!”

“Thank you for organising this unforgettable and excellent event! The programme, the locations… really wonderful! Furthermore I totally agree with …’ comment about the servants! Thanks for your kind attention. To all who attended: it was a pleasure meeting you. Looking forward to seeing you on another occasion! Take care!”

“Dreamy ball. Thank you so much. It was lovely. Xxx”

“Thank you. We had a marvelous time! Well done indeed!:-)”

“Thank you once more time for this terrific event you organized for all of us! Everything was excellent: dinner, service and meal, and overall the very warm and convivial atmosphere you infused. And Haarlem is a marvellous place we had pain to leave too early… Thank you again for everything! Hopefully we’ll have the pleasure of meeting again soon!”

“Thanks for organising another lovely ball, thanks to all the cooks for the wonderful dinner and thanks to all the people looking after us all evening. And where can we find the recipes?? 🙂 Especially the salmon fillet in lemon and basil sauce and the mascarpone tart were delicious! As was the rest, no doubt about that!”

 

De jaren ’40.

Het is oorlog en dat heeft z’n effect op de mode. De vrouwelijke lijn van de jaren ’30 wordt vervangen door een recht, stijf silhouette,: mannelijk en geïnspireerd op het uniform. Nog sterker dan de trend van de jaren ’20 en ’30 gaan vrouwen gedwongen buitenshuis aan de slag om te werken. Met de man aan het front moesten de taken wel overgenomen worden door vrouwen.

Door schaarste is er gebrek aan materialen, maar dat niet alleen, op bepaalde versieringen en materialen staat zelfs een verbod op het gebruik, omdat ze nodig zijn voor oorlogsmaterieel. Het werd ook niet vaderlandsgezind gevonden om rond te lopen met ruches en kantjes e.d.

Hoewel kousen erg gewild waren bij de outfit, werd van hetzelfde materiaal ook parachutes en tenten gemaakt. Als noodoplossing gebruikten vrouwen een crème om de benen bruiner te laten lijken en voegden ze met eyeliner een streep achter op het been toe, alsof ze kousen droegen.

Wol was moeilijk om aan te komen, waardoor rayon en crepe de plek hiervan innemen.

Kleuren zijn monochroom zoals marine blauw, vlaggenrood en bruin en grijs.

De Fransen verliezen hun positie in couture aan de Amerikanen. Ook veel modeontwerpers vluchten naar Amerika om daar hun werk voort te zetten. Amerika wordt daarmee toonaangevend voor couture en glamour.

Bij avondkleding zien we veel opgenaaide pailletjes terug omdat hier geen restrictie op zat. Dit creëerde de illusie van een glamoureuze levensstijl die ver af stond van de oorlog. Avondkleding kon dus sterk contrasteren met kleding voor overdag. Een zwart cocktail-jurkje wordt een belangrijk item in de vrouwelijke kledingkast.

Als accessoire blijft de pill box hat in de mode. Eigenlijk een heel simpel hoedje wat wel zeer elegant staat. Deze heb ik onlangs gemaakt van zwart/grijze wol met als versiering 2 pauwenveren en 2 knoopjes.

Voor een project in het jaar 1862 heb ik samen met mijn geweldige hulp in het atelier van Beleef Het Verleden: Thea Teunissen, een prachtig kostuum gemaakt van rood fluweel. De beschrijving van dit kostuum met alle onderdelen en historische kostuums die hier als voorbeeld voor hebben gediend volgt binnenkort.

Deze week zat ik met een praktisch probleem. Voor de Jour du Patrimoine komt er een weekend aan op Chateau Crevecoeur waarbij ik twee dagen een historisch personage speel in het jaar 1862. De hoed die normaliter gedragen wordt in die tijd geeft echter een beperkt gezichtsveld.

Deze hoed vormt een soort kap om je hoofd en als je dan met het publiek wilt praten zouden ze eigenlijk recht voor je moeten staan. Maar als je bezig bent met zo’n project dan is het het belangrijk dat je vanuit je ooghoeken kunt zien hoe het publiek en je medespelers zich bewegen. Oogcontact en lichaamshouding zijn hier ontzettend belangrijk, maar zo’n kostuum zit je dan toch echt een beetje in de weg.

Toen ik door m’n kostuumboeken aan het bladeren was kwam ik deze ‘bonnet’ tegen. Dé oplossing voor mijn probleem. Dit hoofddeksel wordt in het Frans fanchion genoemd.

Ik ben gelijk aan de slag gegaan met de materialen die ik had liggen, en gelukkig was mijn voorraad toereikend. Het resultaat is als volgt geworden:

    

Deze bonnet steunt op twee knotjes die laag in de nek worden gedragen. Ik heb deze thuis al een uur op gehad zonder haarspelden en zonder dat de bonnet afzakte.  Hij zit wel bevestigd met twee fluwelen linten die vastgeknoopt zijn aan de knotjes. Het hoofddeksel is zelfs zo licht en gemakkelijk te dragen dat ik vergat dat ik het überhaupt op m’n hoofd had zitten. Dat gaf een leuk effect toen ik de deur opendeed nadat er was aangebeld…

Ik weet zeker dat deze bonnet makkelijker draagt dan de meer bekende Victoriaanse hoed met kap. Voor het publiek zal het wel even wennen zijn. Voordat ik dit exemplaar in dit boek tegen kwam had ik er nog nooit één gezien uit de 19e eeuw. In de 18e eeuw werd dit type vaker gedragen.